Μύθοι και …κολλήματα για τους σκύλους φέρμας!

κείμενο: Ν Φωτακόπουλος Άντζελα Γαλάτη

Οι λεγόμενες «κοινότοπες» εκφράσεις, δηλαδή εκείνες που ακούγονται πολύ συχνά, πολλές φορές αποκτούν την αξία κανόνα και γίνονται αποδεκτές ως αναμφισβήτητα αξιώματα. Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάποτε θεωρείτο δεδομένο ότι η γη είναι επίπεδη… Το θέμα μας όμως δεν είναι οι θεωρίες που κατά καιρούς απασχόλησαν την ανθρωπότητα, αλλά τα κυνηγόσκυλά μας.

Στον κόσμο των κυνηγετικών σκύλων η δημιουργία και η διάδοση αξιωμάτων παίρνει συχνά μεγάλες διαστάσεις. Τα αξιώματα αυτά όμως, σε πολλές περιπτώσεις παραποιούν την αλήθεια, γι’ αυτό καλό είναι να τα ξανασκεφτόμαστε και να τα ξεπερνάμε.

Για παράδειγμα, λέγεται ότι το πόιντερ δεν πάει στα πυκνά, δεν κάνει επαναφορά και ότι υποφέρει από το κρύο. Δίπλα σε αυτούς τους αρνητικούς ισχυρισμούς έχουμε και κάποιους θετικούς, ή φαινομενικά θετικούς, όπως ότι το επανιέλ μπρετόν είναι καλό για όλα τα πτερωτά θηράματα, δηλαδή και για τις τσίχλες, ή ότι το ντράντχααρ είναι ικανό για όλα γενικώς τα κυνήγια.

Οι θεωρίες αυτές κυκλοφορούν και αποκτούν οπαδούς, κάνοντας τελικά ζημιά τόσο στα κυνηγόσκυλα, όσο και στους κυνηγούς. Δεδομένου μάλιστα ότι οι προκαταλήψεις είναι δύσκολο να ξεπεραστούν, όσοι δεν τις συμμερίζονται αναγκάζονται να πάνε κόντρα στο ρεύμα.

Για να επανέλθουμε στο αρχικό μας παράδειγμα, πολλοί κυνηγοί στις διάφορες συζητήσεις τους ισχυρίζονται, χωρίς να έχουν οι ίδιοι τις γνώσεις και την εμπειρία, ότι «το πόιντερ δεν μπαίνει στο πυκνό, δεν κάνει απόρτ, δεν αντέχει στο κρύο ή ότι τρέχει πολύ και ξεσηκώνει τα θηράματα μακριά από τον κυνηγό». Λέγοντας όλα αυτά απλά επαναλαμβάνουν κάτι το οποίο συνηθίζεται να λέγεται…

Το πόιντερ έχει βέβαια τα χαρακτηριστικά του, τα οποία δεν είναι πολύ διαφορετικά από εκείνα ενός αγγλικού σέτερ, αφού σύμφωνα με το εργασιακό πρότυπο, δηλαδή το σύνολο των προσόντων που αναζητούνται για να ανήκουν τα σκυλιά σε μια φυλή, είναι το ίδιο και για τις δύο φυλές. Διαφέρει όμως, το στυλ της καθεμίας, δηλαδή ο τρόπος που καλπάζουν, που φερμάρουν και που ποντάρουν.

Η αντίληψη ότι τα πόιντερ δεν μπαίνουν στο πυκνό, δεν μπορεί να αποτελεί χαρακτηριστικό της φυλής, αλλά αφορά σε συγκεκριμένα άτομα που ανήκουν στη φυλή αυτή. Αυτό μπορεί να είναι θέμα κυνηγετικού πάθους, αλλά και συνήθειας σε συγκεκριμένα εδάφη. Σίγουρα θα υπάρχουν πόιντερ που δεν κάνουνε καλά αυτή τη δουλειά, όπως θα υπάρχουν και σέτερ που δεν μπαίνουν στο πυκνό.

Άλλη μια κοινοτυπία είναι ότι «το πόιντερ υποφέρει στο κρύο και στο νερό». Το πόιντερ όμως γεννήθηκε για να τρέχει στα μεγάλα σκοτσέζικα λιβάδια, όπου κάνει πάρα πολύ κρύο, φυσάει παγερός άνεμος, ενώ η βλάστηση πολύ συχνά φτάνει ως το γόνατο. Ακόμα, στη Σουηδία, το μεγαλύτερο ποσοστό των σκύλων που χρησιμοποιούν οι ντόπιοι κυνηγοί είναι πόιντερ και όχι αγγλικά σέτερ…

Παλιές δοξασίες….

Επίσης, μόνο εάν κυνηγάτε με ένα πόιντερ μπορείτε να διαπιστώσετε ότι δεν αληθεύει ένας άλλος μύθος, σύμφωνα με τον οποίο το πόιντερ δεν κάνει απόρτ!

Για το Επανιέλ Μπρετόν λένε ότι είναι σκύλος φέρμας που μπορείς να τον χρησιμοποιείς και στο κυνήγι της τσίχλας. Αυτή η άποψη προτείνει μια «χρήση» του μπρετόν, η οποία δεν έχει καμία σχέση με τους σκοπούς για τους οποίους δημιουργήθηκε και εξελίχθηκε η φυλή αυτή και είναι πραγματικά προσβλητική γι’ αυτό το κυνηγόσκυλο.

Το μπρετόν είναι ένας μεγάλος σκύλος φέρμας, προικισμένος με σημαντικά κυνηγετικά προσόντα. Το να τον επιλέγει κανείς επειδή μπορεί να τουφεκάει τσίχλες χωρίς «να χαλάει τον σκύλο», δεν αποτελεί βέβαια ποινικό αδίκημα, αλλά με αυτόν τον τρόπο υποτιμά τα προσόντα αυτού του σκύλου.

Με την ίδια λογική, τo γεγονός ότι το ντράτχααρ μπορεί να είναι πολύ καλό στο να απορτάρει φάσσες, δεν αναιρεί το γεγονός ότι στη χώρα του χρησιμοποιείται για να ακολουθεί τα ίχνη αίματος μεγάλων θηραμάτων και όχι για να γεμίζει το σακίδιο του αφεντικού του.

Επίσης, το ότι υπάρχουν αγγλικά σέτερ που κυνηγούν με επιτυχία σε όλα τα εδάφη ορτύκι, μπεκάτσα και πέρδικα δεν σημαίνει ότι βρέθηκε η τέλεια φυλή σκύλων φέρμας. Από κει και πέρα, ένα καλό αγγλικό σέτερ αξίζει όσο ένας οποιοσδήποτε άλλος ικανός εκπρόσωπος μιας εκ των υπολοίπων βρετανικών φυλών.