Ο σεβασμός προς τον συνάδελφο κυνηγό έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από την κάρπωση ενός θηράματος…

Κείμενο: Δημήτρης Ευμοιρίδης

φωτο: Ν. Φωτακόπουλος

Στο Ελληνικό δημόσιο παραδοσιακό κυνήγι υπάρχουν κανόνες γραπτοί και άγραφοι που προστατεύουν, θωρακίζουν και διατηρούν τις αξίες και τα οφέλη του κυνηγίου αναλλοίωτα ανά τους αιώνες.

Σε ότι αφορά τους γραπτούς κανόνες, αυτοί διαμορφώνονται κάθε φορά από την πολιτεία ανάλογα και διατυπώνονται με νόμο που αφορά το κυνήγι.

Όμως υπάρχουν και οι άγραφοι κανόνες, που η αξία τους είναι διαχρονική και πολλές φορές ξεπερνούν κατά πολύ ακόμη και τους γραπτούς κανόνες.

Πριν από σαράντα δύο χρόνια ο αείμνηστος Ελευθέριος Συνοδινός, σε έκδοση του Υπουργείου Γεωργίας, κατέγραψε με τον λεγόμενο «Ιπποτικό Κώδικα του Κυνηγού», ο οποίος απηχούσε την εμπειρία και τις συμβουλές παλαιοτέρων κυνηγών.

Μεταξύ αυτών των δεκάδων πολύτιμων κανόνων κυνηγετικής δεοντολογίας αναφέρει σε έναν κανόνα τα εξής:

«Προς τους συναδέλφους κυνηγούς να φέρεσαι πάντοτε ευγενικά. Μην παρενοχλείς την προτεραιότητα εκλογής ενός κυνηγού, ο οποίος έφτασε πριν από εσένα στον κυνηγότοπο, ο σεβασμός προς τον συνάδελφο κυνηγό έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από την κάρπωση ενός θηράματος»

Δυστυχώς σήμερα ούτε άγραφοι, ούτε γραπτοί κανόνες αγγίζουν κάποιους, ή μάλλον τους χρησιμοποιούν απλά στην θεωρία, προσπαθώντας δήθεν να αποπροσανατολίσουν τους άλλους, για να γίνουν αρεστοί, με σκοπό να κρύψουν την ανικανότητά τους και τις αδυναμίες τους, αδιαφορώντας πλήρως για το αποτέλεσμα στην πράξη.

Θα πρέπει να γνωρίζουν ότι ο στρουθοκαμηλισμός δεν κρύβει, αλλά αναδεικνύει την γύμνια. Είναι α μη τι άλλο έντιμο και αντρίκιο να δείχνεις τον πραγματικό σου εαυτό, άσχετα με το αν είναι ή όχι αρεστός, παρά να προσπαθείς να δείχνεις έναν ψεύτικο που δεν έχει καμία σχέση με εσένα, γιατί, απλά ξεφτιλίζεσαι.