Published on 20 Ιουνίου, 2019 | by Kynoclub

Γιατί ξεχάσαμε τον ηρωικό θηροφύλακα Παπασπυρόπουλο και την οικογένειά του; (VIDEO)

Κείμενο-Φώτο: Ν. Φωτακόπουλος

Δέκα χρόνια μετά την δολοφονία του Ομοσπονδιακού Θηροφύλακα Θοδωρή Παπασπυρόπουλου, οι Κυνηγετικές Οργανώσεις έχουν ξεχάσει οριστικά την θυσία του. Δυστυχώς οι εκπρόσωποι των 200.000 κυνηγών ξέχασαν πολύ γρήγορα ότι ο 32χρονος τότε Θοδωρής, έπεσε εν ώρα καθήκοντος από δολοφονικά σκάγια αφήνοντας πίσω του ένα ορφανό μόλις ενός έτους και την μητέρα του που έκτοτε παλεύει να το μεγαλώσει και να τα βγάλει πέρα με αξιοπρέπεια.

Διαφορά αντιμετώπισης…

-Πριν λίγες ήμερες η Βουλή των Ελλήνων με απόφαση της υιοθέτησε τα δύο παιδιά του υποπλοίαρχου Κυριάκου Παπαδόπουλου, του «ήρωα του Αιγαίου», όπως δίκαια τον αποκάλεσαν, που έφυγε πριν μερικούς μήνες απ’ τη ζωή, προδομένος απ’ την καρδιά του, εγκρίνοντας ομόφωνα τη σχετική εισήγηση του προέδρου της Νίκου Βούτση.

Με αυτήν την απόφαση η Βουλή αναλαμβάνει να στηρίξει οικονομικά, από τον προϋπολογισμό της, τις δύο κόρες του υποπλοίαρχου που έσωσε χιλιαδες πρόσφυγες στο Αιγαίο. Του υποπλοιάρχου που ΄΄έφυγε΄΄ προδομένος, ας το επαναλάβουμε, από την καρδιά του και όχι σε ώρα καθήκοντος…

Πολύ σωστά έπραξε η Βουλή των Ελλήνων, κάτι που άλλωστε αποδεικνύει και η ομόφωνη απόφαση όλων των κομμάτων και βουλευτών…

Εμείς γιατί ξεχάσαμε…

Μοιραία όμως έρχεται η σύγκριση με την περίπτωση του 11χρονου σήμερα γιου του θηροφύλακα Θοδωρή Παπασπυρόπουλου…

Ουδέποτε οι Κυνηγετικές Οργανώσεις και ιδιαίτερα η Γ ΚΟΠ και η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος έπραξαν κάτι για να στηρίξουν την χαροκαμένη οικογένεια. Με εξαίρεση την βοήθεια που παρείχαν τα δυο πρώτα χρόνια πολύ γρήγορα ξέχασαν την θυσία του Θοδωρή. Το κατοστάρικο ή τα παιχνίδια που πήγαινε ο αείμνηστος Κώστας Μαρκόπουλος, ως προσωπικά δώρα, δεν αποτελούν εξιλέωση για την κυνηγετική οικογένεια…

Και δεν είναι μόνο η οικονομική στήριξη… Είναι πρωτίστως η ηθική και δευτερευόντως η οικονομική. Ουδέποτε η ΚΣΕ τίμησε, έστω με μια πλακέτα, την θυσία και την μνήμη του ηρωικού θηροφύλακα. Ουδέποτε η διοίκηση της ΚΣΕ ενδιαφέρθηκε να μάθει πως μεγαλώνει το ορφανό παιδί του θηροφύλακα…

-Δεκάδες και εκατοντάδες οι προσκαλεσμένοι και οι τιμώμενοι κάθε χρόνο στην ΄΄πίττα΄΄ της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος. Ποτέ όμως δεν προσκλήθηκε η οικογένεια, η χήρα και το παιδί του Θοδωρή Παπασπυρόπουλου. Ποτέ δεν τιμήθηκαν και ποτέ δεν τους απονεμήθηκε έστω και μια πλακέτα.

–Αμέλεια; αδιαφορία; ή απλά αγνωμοσύνη;

-Ο υπογράφων αυτό το κείμενο είχε το θλιβερό καθήκον να καλύψει δημοσιογραφικά τόσο την κηδεία το 2009, όσο και την δική που έγινε ένα χρόνο μετά στην Κεφαλλονιά… Ο δολοφόνος Γιάννης Κόλλιας πέθανε μετά από λίγα χρόνια στην φυλακή εκτείωντας την ποινή του ισοβίτη και το θύμα ξεχάστηκε… Ο χρόνος έχει πια ρίξει την λήθη και σε αυτή την τραγωδία.

Δυστυχώς η κυνηγετική ηγεσία, και μαζί εμείς οι χιλιάδες κυνηγοί, πολύ γρήγορα ξεχάσαμε έναν ήρωα, τον δικό μας ήρωα, που έδωσε την ζωή του για να προστατέψει αυτό που τόσο αγαπάμε. Έδωσε την ζωή του για το κυνήγι και την στέρησε από το παιδί του…

Οι Κυνηγετικές οργανώσεις μπορεί να διοργανώνουν Συνελεύσεις, χλιδάτες πίττες, αγώνες, ανταμώματα και κάθε είδους φιέστες και γιορτές όμως ουδέποτε διοργάνωσαν μια εκδήλωση μνήμης για τον δολοφονημένο θηροφύλακα…

– Δυστυχώς η πληγή για την οικογένεια του Θοδωρή Παπασπυρόπουλου, που πορεύεται λησμονημένη, ορφανεμένη και αβοήθητη, δεν θα κλείσει ποτέ…

-Απογοήτευση και δικαιολογημένος λοιπόν ο θυμός για την λησμονιά μας . Τουλάχιστον ο θυμός του γράφοντος τον οποίο καταθέτει και δημοσίως…

δείτε: ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ Ο ηρωικός θηροφύλακας…

δειτε: Έφυγε από τη ζωή ο «ήρωας του Αιγαίου»