Published on 13 Μαΐου, 2020 | by Kynoclub

Μνήμες για τον Ελληνικό Ιχνηλάτη. Το κυνοτροφείο ΄΄Μετέωρα΄΄ στην πρώτη έκθεση του ΚΟΕ!

Η ιστορία της εθνικής μας κυνηγετικής φυλής μέσα από βιώματα και ιστορικά ντοκουμέντα.

κείμενο-φώτο: Ν. Φωτακόπουλος

Σήμερα είναι πολλοί οι κυνόφιλοι λαγοκυνηγοί που ασχολούνται με τον ελληνικό ιχνηλάτη. Όμως πριν από τριάντα χρόνια τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Ελάχιστοι οι ασχολούμενοι, με την καθαρόαιμη εκδοχή του, και ακόμα λιγότεροι όσοι προσπαθούσαν να βελτιώσουν και να σταθεροποιήσουν την μοναδική διεθνώς αναγνωρισμένη και κατοχυρωμένη ελληνική φυλή. Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν αυτό το άρθρο έχουν τραβηχτεί στην πρώτη έκθεση του Κυνολογικού Ομίλου Ελλάδος που πραγματοποιήθηκε στην Φιλοθέη το μακρινό 1991.

Εκείνη την εποχή ο ΚΟΕ έκανε τα πρώτα του βήματα τολμώντας να διοργάνωση την πρώτη του έκθεση.

Οργανωτική επιτροπή αυτής της πρώτης έκθεσης ήταν οι Γιώργος Κωστόπουλος, Ιωάννα Γαλανού, Βούλα Παπουτσάνη, Πένυ Σαξώνη, Μάγια Ζαμπίκου, Λευτέρης Αβραμίδης και Νίκος Φωτακόπουλος. Πρόεδρος ο Τζων Μυλλερ.

Τότε δεν υπήρχε το Βιβλίο Εγγραφής Αναγνωρισμένων (ΒΕΑ) και φυσικά δεν υπήρχε κανένας Ελληνικός Ιχνηλάτης καταχωρημένος στο Bιβλίο Εγγραφής Καθαρόαιμων (ΒΕΚ) που τότε ονομαζόταν GR.

Ο γράφων ως μέλος της οργανωτικής επιτροπής της πρώτης έκθεσης του ΚΟΕ είχε αναλάβει, ως τομέα ευθύνης, (και) τις ελληνικές φυλές οι οποίες θα παρουσιαζόντουσαν στην έκθεση εκτός συναγωνισμού. Οι δυσκολίες πολλές. Και η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν ο πόλεμος που είχε εξαπολύσει ο αείμνηστος Σταύρος Μπασουράκος εναντίον του ΚΟΕ. Δεν μπορούσε με τίποτα να χωνέψει πως κάποια στιγμή θα ερχόταν η εξέλιξη. Οι συνδετικοί κρίκοι ανάμεσα στον Σταύρο Μπασουράκο και τον …νεαρό ΚΟΕ ήταν ο Νίκος Φωτακόπουλος και η Βούλα Παπουτσάνη. Γνωριζόμαστε από χρόνια με τον Μπασουράκο και μάλιστα πολύ καλά. Του ζήτησα να έρθει να κρίνει τους ελληνικούς ιχνηλάτες που θα συμμετείχαν στην έκθεση. Αρνήθηκε!

Κυνοτροφείο ΄΄Μετέωρα΄΄

Σημειωτέον πως ήδη είχα μιλήσει και συμφωνήσει με τον Θοδωρή Ζαλαβρά και Αθανάσιο Μπαντέκα που διατηρούσαν το κυνοτροφείο ΄΄Μετέωρα΄΄ στην Καλαμπάκα, να παρουσιάσουν τους Ελληνικούς Ιχνηλάτες τους στην πρώτη έκθεση του ΚΟΕ που, όπως προαναφέρθηκε έγινε στις 5 Μαΐου 1991. Εκείνη την εποχή ελάχιστοι ασχολούνταν με τον Ελληνικό Ιχνηλάτη. Τα γνωστά ιστορικά κυνοφιλικά ονόματα ήταν οι Ευθύμιος Σταθονίκος, Πέτρος Ξεροβάσιλας, Ισίδωρος Θεοδωράκης, Αθανάσιος Παπαγεωργίου, Σταύρος Διονυσόπουλος, Κυριάκος Φραγκέας, Παν Τουρτουρόπουλος και 2-3 ακόμα που δεν θυμάμαι πια. Αυτούς τουλάχιστον γνώριζα..

Ο Νικηφόρος Σώκος

-Όταν λοιπόν με …κατσάδιασε ο Μπασουράκος αρνούμενος κάθε συζήτηση σκέφτηκα να ψάξω να βρω τον Νικηφόρο Σώκο τον οποίο δεν είχα γνωρίσει ποτέ και δεν ήξερα καν αν ζει. Να σημειώσω για όσους δεν γνωρίζουν πως ο Σώκος ήταν ο πρώτος λαγοκυνηγός που ασχολήθηκε με τον Ελληνικό Ιχνηλάτη (και με τα Σεγκούτζι). Μάλιστα ήταν ο ένας από τους 2-3 κριτές που ανέδειξε ο Μπασουράκος και ιδιοκτήτης του Δούκα και της Ίρμας του θρυλικού ζεύγους που όλοι μας γνωρίζουμε μέσα από την διάσημη φωτογραφία τους.

Παιδεύτηκα αλλά τελικά βρήκα άκρη και τον ίδιο τον Σώκο που ζούσε στο Κιάτο. Του εξήγησα ποιος είμαι και τι θέλω. Ενθουσιάστηκε και συγκινήθηκε (η συνομιλία μας έγινε τον Απρίλιο του 1991) . Μου είπε πως τα είχε παρατήσει πριν πολλά χρόνια απογοητευμένος από την αδιαφορία των λαγοκυνηγών. Είχε δίκιο… Το να μιλάς την δεκαετία του 60 και του 70 για καθαρόαιμα στους λαγοκυνηγούς ήταν σαν να μιλάς για αστρονομία σε βρέφη.

Ενθουσιάστηκε λοιπόν ο Σώκος, από το πρώτο τηλεφώνημα μου και μείναμε σύμφωνοι να επικοινωνήσουμε πάλι δέκα ημέρες πριν την έκθεση για τις λεπτομέρειες. έτσι και έγινε..

Όμως το επόμενο τηλεφώνημα ήταν απογοήτευση. Λυπημένος αλλά ανένδοτος ανέτρεψε την αρχική του θετική απάντηση.

-΄΄Δεν μπορώ να έρθω΄΄ μου απάντησε. ΄΄Δεν θέλω να έρθω σε σύγκρουση με τον Μπασουράκο…΄΄ συμπλήρωσε…

Όταν κλείσαμε το τηλέφωνο ήμουν έτοιμος να βάλω τα κλάματα. Τον αρχικό ενθουσιασμό ακολούθησε μεγάλη απογοήτευση. Καταλάβαινα πως οι στιγμές ήταν ιστορικές… Θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί διαφορετικά και με χρυσά γράμματα…

Προσπάθησα πάλι. Άφησα να περάσουν 4-5 ημέρες και του ξανατηλεφώνησα Όμως δεν κατάφερα τίποτα…

– Η απόφαση της οργανωτικής επιτροπής ήταν η αναμενομένη. Οι Ελληνικοί Ιχνηλάτες θα παρουσιαζόντουσαν στην έκθεση. Όπως και οι Κρητικοί Ιχνηλάτες και οι Ελληνικοί Ποιμενικοί, έστω και εκτός συναγωνισμού.

Γκόλφης Μετεώρων

Έτσι και έγινε. Ο Θοδωρής Ζαλαβράς και ο Θανάσης Μπαντέκας, αγνοώντας τις υποδείξεις Μπασουράκου, παρουσίασαν πέντε Ελληνικούς Ιχνηλάτες τα ονόματα των οποίων δεν συγκρατώ στην μνήμη μου. Μόνο τον ΄΄Γκόλφη Μετεώρων΄΄ που βλέπουμε και σε ξεχωριστές φωτογραφίες θυμάμαι. Ένας πανέμορφος Ελληνικός Ιχνηλάτης που μερικούς μήνες μετά την έκθεση πέρασε στα χέρια του κριτή κ. Αθανάσιου Παπαγεωργίου, ιδρυτικού προέδρου του Ομίλου Φίλων Ελληνικού Ιχνηλάτη. Πιστεύω πως ο Γκόλφης Μετεώρων ήταν ένας σκύλος ξεχωριστός και ένας ιδανικός εκπρόσωπος της φυλής.

Δείτε λοιπόν στις Φώτο τους ιχνηλάτες του κυνοτροφείου ΄΄Μετέωρα΄΄ και διαβάστε το επισυναπτόμενο λινκ. Όταν παρουσιάστηκαν στην 1η Έκθεση του ΚΟΕ δεν είχαν αναγνωριστεί από τον Κυνολογικό Όμιλο Ελλάδος. Ήταν όμως αναγνωρισμένοι και είχαν εξεταστεί προσωπικά από τον Σταύρο Μπασουράκο που είχε συντάξει και το επίσημο πρότυπο της φυλής το 1958.

Προσέξτε τις φωτογραφίες. Δείτε τους χρωματισμούς και την σχετική ανομοιογένεια στον χρωματισμό. Δείτε όμως και την ….ομοιογένεια που έχουν στα περισσότερα από τα χαρακτηριστικά τους όπως ύψος, βάρος κλ.π.

Ας το επαναλάβω: Αυτοί οι Ελληνικοί Ιχνηλάτες ήταν αναγνωρισμένοι και καταχωρημένοι, στα δικά του γενεαλογικά βιβλία, από τον ίδιο τον Σταύρο Μπασουράκο που αν και σε προχωρημένη πια ηλικία διατηρούσε στο έπακρο την κυνολογική του ….διαύγεια.

Σήμερα, μετά από 30 χρόνια, στους περισσότερους ελληνικούς ιχνηλάτες κυλάει το ΄΄αίμα΄΄ των ιχνηλατών του κυνοτροφείου ΄΄Μετέωρα΄΄.

Ήταν η σημαντικότερη προσπάθεια που είχε γίνει μετά από δεκαετίες για την εξεύρεση σκύλων που θα ανταποκρίνονταν επαρκώς στο πρότυπο της φυλής. Από εκεί ξεκίνησε και το μετέπειτα ενδιαφέρον για την εκτροφή του Ελληνικού Ιχνηλάτη με κυνοτεχνικά κριτήρια…

Δυστυχώς μετά από τρεις δεκαετίες από την πρώτη έκθεση του ΚΟΕ και έξι δεκαετίες μετά την καθιέρωση του επίσημου πρότυπου και την διεθνή αναγνώριση της φυλής, φαίνεται σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα σε ότι αφορά τις αναγνωρίσεις…

Αναγνωρίσεις σκύλων άγνωστων (;) γενεαλογιών που πρακτικά μηδενίζουν συνεχώς τις προηγούμενες προσπάθειες και την δουλειά που έχει γίνει επί δεκαετίες!

-Ίσως και τούτη η κατάθεση μνήμης να συνεισφέρει στην συλλογική προσπάθεια που πρέπει να διέπει την εξέλιξη και διαρκή βελτίωση του εθνικού μας κυνηγόσκυλου.

δειτε: Η ιστορία του Ελληνικού Ιχνηλάτη

δειτε: Μνήμες για τον ελληνικό ιχνηλάτη. Οι πρώτες αναγνωρίσεις πριν, σχεδόν, τριάντα χρόνια!