Ωφέλιμοι ή επικίνδυνοι οι ΄΄εμπλουτισμοί΄΄ με θηράματα εκτροφής;

Πολύ μελάνη έχει καταναλωθεί και πολλές σελίδες έχουν γραφτεί σχετικά με την πρακτική των εμπλουτισμών βιοτόπων με θηράματα που προέρχονται από εκτροφεία. Οι απόψεις για αυτά τα φιλοθηραματικά (;) έργα διίστανται και τίποτα δεν είναι άσπρο ή μαύρο. Πολλοί κυνηγοί, προφανώς εσφαλμένα και από άγνοια, θεωρούν τους εμπλουτισμούς ως το μοναδικό έργο ουσίας που μπορούν να κάνουν οι Κυνηγετικές Οργανώσεις. Από την πλευρά τους οι κυνηγοσυνδικαλιστές για να είναι αρεστοί δίνουν ιδιαίτερο βάρος σε αυτή την αμφιλεγόμενη πρακτική βάζοντας σε δεύτερη η τρίτη προτεραιότητα την βελτίωση των βιοτόπων ή άλλες φιλοθηραματικές δράσεις. Όμως το τελικό λόγο τον έχουν (ή επιβάλλεται να τον έχουν) οι επιστήμονες…

Οι επιστήμονες και η νομοθεσία! Ας δούμε λοιπόν την προσέγγιση ενός επιστήμονα που παράλληλα είναι και παλαίμαχος κυνηγός! Του δασολόγου περιβαλλοντολόγου κ Βασίλη Δάλαρου που υπηρέτησε για πολλά χρόνια ως Δασάρχης. Η άποψη του ασφαλώς έχει ιδιαίτερη βαρύτητα. Δείτε την…Ν.Φ

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΩΝ

κείμενο: Βασίλης Δάλαρος (Δασολόγος, τ. Δασάρχης, κυνηγός)

Σύμφωνα με την Υ.Α. 98161/4136/29-9-2008 (ΦΕΚ 637/Β/2009) οι εμπλουτισμοί βιοτόπων με θηράματα πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις ακόλουθες αρχές.

1. Ως εμπλουτισμός βιοτόπων με θηράματα νοείται η διαχειριστική πρακτική κατά την οποίαν απελευθερώνονται στο φυσικό περιβάλλον θηράματα (πουλιά ή θηλαστικά) που έχουν αναπαραχθεί σε εκτροφεία ή έχουν συλληφθεί σε άλλους φυσικούς βιότοπους.

2. Με τους εμπλουτισμούς επιδιώκεται η ικανοποίηση ενός ή περισσοτέρων από τους παρακάτω στόχους:

α. Η επανεισαγωγή ιθαγενών θηραμάτων τα οποία για διάφορους λόγους έχουν εκλείψει από τις περιοχές φυσικής κατανομής τους με σκοπό την εγκατάσταση νέων φυσικών πληθυσμών.

β. Η ενίσχυση φυσικών πληθυσμών ιθαγενών θηραμάτων που έχουν μειωθεί σημαντικά σε πολύ χαμηλό επίπεδο και υπάρχει κίνδυνος αιμομικτικής κατάρρευσης.

γ. Η αύξηση των πληθυσμών θηραμάτων με σκοπό την αύξηση της κυνηγετικής κάρπωση.

3. Οι εμπλουτισμοί βιοτόπων με θηράματα προγραμματίζονται και διενεργούνται με τους όρους τις προϋποθέσεις και την διαδικασία της παρούσης από τις αρμόδιες Δασικές Αρχές της Χώρας και από τις συνεργαζόμενες κυνηγετικές οργανώσεις (Κυνηγετικοί Σύλλογοι, Κυνηγετικές Ομοσπονδίες Κυνηγετική Συνομοσπονδία) μόνο υπό τον έλεγχο και την εποπτεία των δασικών αρχών. Κανένας άλλος φορέας ή φυσικό πρόσωπο δεν επιτρέπεται να απελευθερώνει στο φυσικό περιβάλλον θηράματα (ιθαγενή ή μη) για λόγους εμπλουτισμού, ή άλλους σκοπούς.

4. Δεν επιτρέπονται εμπλουτισμοί φυσικών βιοτόπων με εισαγωγή και απελευθέρωση ξενικών ειδών, υποειδών και φυλών θηραμάτων, ούτε με την απελευθέρωση ειδών, υποειδών, φυλών και γενετικών τύπων ελληνικής προέλευσης σε περιοχές εκτός της ζώνης φυσικής τους εξάπλωσης, πλην των περιπτώσεων των κυνηγετικών φασιανών και της νησιώτικης πέρδικας.

5. Οι απελευθερώσεις θα γίνονται σε καταφύγια άγριας ζωής, σε περιοχές που απαγορεύεται και επιτρέπεται το κυνήγι και σε ελεγχόμενες κυνηγετικές περιοχές.

6. Απελευθέρωση θηραμάτων γίνεται σε χρόνο όσο το δυνατόν απομακρυσμένο από την έναρξη θήρας κάθε είδους, σε κάθε περίπτωση τουλάχιστον προ 30 ημερών.

Η απελευθέρωση των θηραμάτων πραγματοποιείται, αφού πρώτα κριθούν κατάλληλα, τόσο από υγειονομική όσο και από γενετική άποψη, για τον βιότοπο στον οποίο προορίζονται.

Η απελευθέρωση των θηραμάτων πραγματοποιείται, αφού πρώτα κριθούν κατάλληλα, τόσο από υγειονομική όσο και από γενετική άποψη, για τον βιότοπο στον οποίο προορίζονται. Μετά από τα παραπάνω, και από την όποια εμπειρία μου από τα 33 χρόνια ως δασολόγος στη Δασική Υπηρεσία, αλλά και από τα 44 χρόνια ως κυνηγός, έχω την άποψη ότι οι εμπλουτισμοί βιοτόπων με θηράματα πρέπει να γίνονται πολύ προσεκτικά, με φειδώ και να αποτελούν το έσχατο μέτρο. Κυρίαρχο μέλημα όλων των εμπλεκομένων στο θέμα αυτό, θεωρώ ότι πρέπει να είναι η λήψη των ενδεδειγμένων διαχειριστικών μέτρων, που θα έχουν ως στόχο την προστασία και αύξηση του φυσικού πληθυσμού των ιθαγενών θηραμάτων ενός βιοτόπου, τα οποία είναι πλήρως προσαρμοσμένα στις τοπικές συνθήκες (καιρικές, εδαφικές, ασθένειες, ανταγωνισμός με άλλα είδη πανίδας κλπ) και είναι συγκεκριμένου γενετικού υλικού (DNA). Όλα τα άλλα τα θεωρώ επικίνδυνα πειράματα, που μπορεί να αποφέρουν πρόσκαιρα κάποια οφέλη, στο τέλος όμως η ζημιά που πιθανόν να προκύψει (π.χ. υβριδισμός, εκτοπισμός ειδών κ.α.) είναι τεράστια!!! Εύχομαι να έχω άδικο.

ΔΕΙΤΕ: ΦΙΛΟΘΗΡΑΜΑΤΙΚΑ ΕΡΓΑ Ή ΕΡΓΑ ΒΙΤΡΙΝΑΣ;