Γιατί τα παιδιά των κυνηγών δεν γίνονται κυνηγοί; Οι αιτίες…

Κείμενο-φωτο: Ν. Φωτακόπουλος

Όσο και να μην θέλουμε να το παραδεχτούμε η συρρίκνωση του αριθμού των κυνηγών ξεκινάει από την ίδια την κυνηγετική οικογένεια. Δείτε το και μόνοι σας και κάντε αυτό που έκανα και εγώ. Αναρωτηθείτε πόσοι από την παρέα σας έχουν παιδιά σε κυνηγετική ηλικία και πόσα από αυτά τα παιδιά έγιναν κυνηγοί; Μάλλον ελάχιστα και ίσως μόνο ένα στα δέκα! Ειδικά στις μεγάλες πόλεις.

Προσωπικά το έψαξα: Από τους είκοσι κοντινούς μου κυνηγούς δυσκολεύομαι να βρω έναν που ο γιος του ή η κόρη του να έγινε κυνηγός. Σπάνια τα παιδιά κυνηγών από τις μεγάλες πόλεις γίνονται κυνηγοί ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση. Στην επαρχία και στις αγροτικές περιοχές τα πράγματα είναι καλύτερα και αναλογικά περισσότεροι νέοι ακολουθούν τον πατέρα τους στο κυνήγι μια και εκεί δεν υπάρχει η αποξένωση από την φύση που υπάρχει στα αστικά κέντρα…

Αντικυνηγετική προπαγάνδα

-Δυστυχώς ο σύγχρονος τρόπος ζωής και η αντικυνηγετική προπαγάνδα, που είναι πλέον παγιωμένη πραγματικότητα, σε συνδυασμό με την παρατεταμένη οικονομική δυσπραγία είναι οι κύριες αιτίες του δημογραφικού προβλήματος του κυνηγίου.

Μην περιμένουμε λοιπόν να αλλάξει κάτι και να προσελκυστούν άσχετοι πολίτες στην ενασχόληση με το κυνήγι όταν δεν προσελκύονται ούτε τα παιδιά των κυνηγών. Τα τελευταία 30 χρόνια η συρρίκνωση της κυνηγετικής οικογένειας είναι συνεχής ενώ την τελευταία δεκαετία έχει φτάσει στα όρια της αριθμητικής κατάρρευσης. Τα τελευταία τριάντα χρόνια τίποτε δεν έγινε, από πλευράς των ανώτερων οργανώσεων μας, για να αντιμετωπιστεί η συκοφάντησης της κυνηγετικής δραστηριότητας με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας να μας βλέπει ως ….δολοφόνους!

Τίποτα δεν έγινε από πλευράς της κάποτε πάμπλουτης Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας για να αντιμετωπιστεί η ατικυνηγετική προπαγάνδα και πλέον είναι εξαιρετικά δύσκολο να αλλάξει η παγιοποιημένη αντίληψη της κοινωνίας. Οι κάθε είδους αντικυνηγετικές περιβαλλοντικές και ζωοφιλικές οργανώσεις αργά αλλά σταθερά διαμόρφωσαν μια αρνητική εικόνα που διείσδυσε ακόμα και μέσα στις οικογένειες των κυνηγών. Το αποτέλεσμα ήδη προαναφέρθηκε. Ούτε τα παιδιά των κυνηγών δεν γίνονται κυνηγοί…

Εδώ μου έρχονται συνειρμικά κάποιες σκέψεις: Διαβάζω στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναρτήσεις πολλών συνάδελφων που λένε πως θα εκδικηθούν την (όποια) κυβέρνηση, στις προσεχείς εκλογές, επειδή δεν στηρίζει το κυνήγι. Μήπως αγαπητοί φίλοι ζούμε στην δική μας πραγματικότητα; Μήπως η όποια κυβέρνηση, ακόμα και όταν μας υπόσχεται κάτι, αλληθωρίζει φλερτάροντας με τους αντικυνηγούς που αριθμητικά είναι πολλαπλάσιοι σε σχέση με εμάς; Λέω μήπως; Δυστυχώς καταφέραμε με την αδράνεια μας αλλά και με τα λάθη μας να εκχωρήσουμε ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας που δεν είχε αντικυνηγετικά αισθήματα στους κατ επάγγελμα αντικυνηγούς.

Τα διαχρονικά λάθη της ΚΣΕ

Επιγραμματικά θα αναφέρω ποια είναι τα δικά μας λάθη.

-Καμιά προσπάθεια και κανένα σχέδιο από πλευράς ΚΣΕ για προσέλκυση νέων κυνηγών.

– Καμία προσπάθεια αντιμετώπισης της αντικυνηγετικής προπαγάνδας και συκοφαντίας μας με νομικούς ή άλλους τρόπους.

-Καμιά ή ελάχιστες οι προσπάθειες για κοινωνικές συμμαχίες με αγρότες, κτηνοτρόφους, ψαράδες περιβαλλοντικές οργανώσεις κ.λ.π.

-Καμία συμμετοχή η έμπρακτη υποστήριξη σε λαϊκές κινητοποιήσεις για προστασία του περιβάλλοντος και των βιοτόπων (αιολικά πάρκα, υδροβιότοποι κ.λ.π).

–Καμία προβολή της φιλοπεριβαλλοντικής προσφοράς τω κυνηγών στην κοινωνία.

–Καμία ή ελάχιστες προσπάθειες για εκπαίδευση και νουθεσία των κυνηγών σε θέματα της εικόνας μας στην κοινωνία. Θυμίζω περιφορά και επίδειξη νεκρών θηραμάτων σε πόλεις και χωριά, τουφεκισμένες πινακίδες, πετάμενοι κάλυκες κ.λ.π. Οι λίγοι κάνουν μεγάλη ζημιά…

–Καμιά επένδυση στην επικοινωνία. Στην εποχή που ζούμε όταν και ο τελευταίος Σύλλογος ή μικροεπαγγελματίας ή ο ίδιος ο Πρωθυπουργός διαθέτουν σελίδα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η Κυνηγετική Συνομοσπονδία και οι διοικούντες αυτήν είναι άφαντοι! Ακόμα και το site της ΚΣΕ έχει μείνει στην εποχή των ιντερνετικών σπηλαίων.

–Σχεδόν καμιά νομική αντιμετώπιση των συκοφαντιών. Η ΚΣΕ και οι Ομοσπονδίες περιορίζουν την νομικές τους ενέργειες για να κυνηγήσουν Κυνηγετικούς Συλλόγους, συνεργαζόμενους (Αιγάλεω) η ανεξάρτητους (Χίου, Έβρου κλ.π).

–Καμιά επαφή με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Τα ΜΜΕ τις μόνες αναφορές που κάνουν για το κυνήγι είναι για αρνητικούς λόγους. Ποτέ για καλό.

Στην απομόνωση…

Και ενώ για όλα τα παραπάνω η διοίκηση της ΚΣΕ επιμένει στην μακαριότητα της, προτιμά να εξαγοράζει την εύνοια και την υποδούλωση συγκεκριμένων κυνηγετικών εντύπων, μηδαμινής κυκλοφορίας, ΄΄ ταΐζοντας ΄΄ τα με άχρηστες διαφημίσεις. Σήμερα που ο τηλεοπτικός χρόνος είναι πάμφθηνος, όταν ακόμα και ο πιο μικρός έμπορος μπορεί και αγοράζει μισάωρα, η ΚΣΕ ….κοιμάται.

Όλα αυτά ένα αποτέλεσμα έχουν. Την απομόνωση της κυνηγετικής δραστηριότητας από την υπόλοιπη κοινωνία. Ο νέος που σήμερα βομβαρδίζεται από την πληροφορία του ιντερνέτ, της τηλεόρασης και της διαμορφωμένης κοινής γνώμης, περί δολοφόνων κυνηγών, είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνει κυνηγός. Δεν είναι …in!

Και όπως προαναφέρθηκε ούτε τα παιδιά των κυνηγών δεν γίνονται κυνηγοί. Τι πρέπει να γίνει λοιπόν; Πολλά μπορεί να γίνουν…. Ας γίνει αυτό το κείμενο τροφή για σκέψη και προτάσεις…. Θα επανέλθουμε…

Και η ΄΄Ορνιθολογική΄΄ την δουλειά της

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές η ατικυνηγετική ΄΄Ορνιθολογική΄΄ απευθύνεται σε δασκάλους και καθηγητές ζητώντας να μπει (και) στα σχολεία με αφορμή το κιρκινέζι. Το τι θα ειπωθεί για το κυνήγι και τους ….δολοφόνους κυνηγούς το φαντάζεστε. Θυμίζω πως οι κυνηγετικές οργανώσεις είναι και επίσημα αποκλεισμένες από τα ελληνικά σχολεία…

Σημείωση: Δείτε τα κάτωθι λινκ και κατανοήστε κάποιες από τις αιτίες της άσχημης εικόνας του κυνηγίου

ΔΕΙΤΕ: Μην πυροβολείται τον …πιανίστα!

δείτε: Με αφορμή ένα δημοσίευμα για τους άδειους κάλυκες…

δείτε: Οι …. χούλιγκαν και οι επιδειξίες του κυνηγίου αυτοφωτογραφίζονται!