Ντοκουμέντο! Όταν έπρεπε να είσαι ΄΄εξακριβωμένων εθνικών φρονιμάτων΄΄ για να γίνεις κυνηγός…

κείμενο: Ν. Φωτακόπουλος

Με αφορμή την συνάντηση της ηγεσίας της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος με εκπροσώπους του Κομουνιστικού Κόμματος Ελλάδος ανασύρουμε από το αρχείο μας κάποια ντοκουμέντα από το μαύρο ελληνικό παρελθόν.

Ντοκουμέντα που αποδεικνύουν ότι το κυνήγι, που είναι μια λαϊκή ενασχόληση και ένα δημοκρατικό δικαίωμα, δεν ήταν πάντοτε επιτρεπτό στην πατρίδα μας για όλους και ιδιαίτερα για τα λαϊκά στρώματα με αριστερή συνείδηση… Kάτι ανάλογο με αυτό που συνέβαινε στην Ευρώπη των Φεουδαρχών, των Κόντε, των Βαρόνων και των Λόρδων όπου ο ΄΄λαουτζίκος΄΄ δεν είχε δικαίωμα στην θήρα, στην κατοχή όπλων και γης.

-Έχουν περάσει πια αρκετές δεκαετίες από εκείνη την εποχή που πολλοί κυνηγοί αυτής της πατρίδας έπρεπε να εξασφαλίσουν την συναίνεση του χωροφύλακα (και του παππά της ενορίας τους) για να μπορέσουν να βγάλουν κυνηγετική άδεια. Ήταν το μακρινό 1949 όταν χιλιάδες έλληνες σάπιζαν στα ξερονήσια ή έλιωναν στις φυλακές. Ήταν τότε που ο στρατιωτικός διοικητής Πελοποννήσου αποφάσιζε ποιοι θα κυνηγήσουν και ποιοι όχι. Σήμερα μπορεί να μοιάζει απίστευτο όμως τότε τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Οι κάθε λογής δοσίλογοι, ταγματασφαλίτες, χίτες, μαυραγορίτες κ.λ.π δεν είχαν κανένα πρόβλημα να εξασφαλίσουν την πολυπόθητη κυνηγετική άδεια μια και ήταν πάντα στην υπηρεσία της εξουσίας. Είτε αυτή την εξουσία την ασκούσαν δικτάτορες, είτε οι δυνάμεις της ναζιστικής γερμανοιταλικής κατοχής, είτε οι μετέπειτα διάδοχοί τους και διαφεντεύοντες τούτο τον τόπο. Αντίθετα όσοι δεν ενέπνεαν ΄΄απόλυτον εμπιστοσύνην΄΄ και δεν ήταν ΄΄εξακριβωμένων εθνικών φρονιμάτων΄΄ όχι μόνο δεν μπορούσαν να κυνηγήσουν αλλά ούτε καν να εργαστούν στο δημόσιο ή ακόμα και στον ιδιωτικό τομέα… Φυσικά ανάμεσα σε όλους αυτούς που είχαν εξασφαλισμένη την κυνηγετική άδεια υπήρχαν πάντα οι πρόθυμοι που θα στελέχωναν τα τάγματα ασφαλείας δημιουργώντας ακόμα και ΄΄Παρακρατικές ομάδες κυνηγών΄΄ όπως φαίνεται και στην σχετική φωτογραφία.

Όταν σφράγιζαν τα όπλα…

-Ανάλογη ήταν η κατάσταση την περίοδο την επτάχρονης δικτατορίας. Ήταν απαραίτητη η συναίνεση του χωροφύλακα και του ασφαλίτη για να εκδοθεί άδεια κυνηγίου.

Ήταν η εποχή που μπήκαν οι χουντικές βάσεις για την ίδρυση των κυνηγετικών οργανώσεων με την μορφή που έχουν σήμερα. Πρώτος πρόεδρος της ΚΣΕ (φυσικά) ένας …στρατηγός! Μάλιστα, επί χούντας, μόλις τέλειωνε η κυνηγετική περίοδος όλοι οι κυνηγοί όφειλαν να προσκομίσουν τα όπλα τους στην αστυνομία και την χωροφυλακή για να σφραγιστούν με μολύβδινη σφραγίδα. Η επίσημη δικαιολογία ήταν, τάχα μου, η προστασία των θηραμάτων από τους λαθροθήρες. Η πραγματικότητα όμως ήταν ο φόβος των χουντικών για την λαϊκή αντίδραση και τα …λειόκαννα όπλα των κυνηγών.

Ελεύθερο παραδοσιακό κυνήγι!

Δεν είναι στην πρόθεση του υπογράφοντος αυτό το κείμενο να ξύσει παλιές πληγές. Πρόθεσή του όμως είναι να καταθέσει και να διασώσει …διαδικτυακά κάποια ιστορικά ντοκουμέντα που καταδεικνύουν ότι το ελεύθερο ελληνικό παραδοσιακό κυνήγι είναι μια λαϊκή κατάκτηση που κερδήθηκε με θυσίες και αγώνες. Όπως και οποιαδήποτε ελευθερία και κατάκτηση του ελληνικού λαού. Είτε αυτή λέγεται ελευθερία του λόγου, είτε του συνεταιρίζεσθαι, είτε λέγεται αργία της Κυριακής, είτε λέγεται οκτάωρο, είτε λέγεται δικαίωμα ψήφου.

Εδώ στο kynoclub.gr έχουμε και άλλες φορές τεκμηριώσει με δημοσιεύσεις το έλλειμμα δημοκρατίας που επικρατεί στις ανώτερες σημερινές κυνηγετικές οργανώσεις. Όπως έχουμε καταδείξει ότι ανέκαθεν χρησιμοποιούντο από την κάθε λογής εξουσία (ακόμα και από την περιβόητη CIA) ως ένα εργαλείο χειραγώγησης των κυνηγών. Στο τέλος του κειμένου θα βρείτε τα σχετικά λίνκ τα οποία καλό θα είναι να τα διαβάσετε (αν δεν τα έχετε ήδη διαβάσει) και να βγάλετε τα συμπεράσματα σας…

δείτε: Κυνηγετικές Οργανώσεις: Ευτυχισμένο το 1969!